Czy całkowite wyeliminowanie koronawirusa i osiągnięcie 0 przypadków jest w ogóle możliwe?

Większość ekspertów zgadza się, że wymagane są rygorystyczne środki kontroli, by ograniczyć rozprzestrzeniania się SARS-CoV-2. Korea Południowa, Tajwan, Chiny i Nowa Zelandia z powodzeniem wykorzystały te metody do stłumienia wirusa.

Pandemia koronawirusa

Niektórzy nawet proponują podjęcie próby eliminacji koronawirusa, zamiast skupianie się na jego powstrzymaniu. Nowej Zelandii prawie się udało, ale po 100 dniach pojawiły się nowe infekcje z podróży międzynarodowych i innych źródeł.

Chociaż można spłaszczyć krzywą za pomocą środków kontroli, osiągnięcie całkowitego zera COVID-19 jest znacznie trudniejsze. Wymagałoby to długotrwałych i surowych ograniczeń w podróżowaniu oraz rygorystycznych testów pasażerów przed każdą podróżą.

Biorąc pod uwagę fakt, że nikt entuzjastycznie nie podchodzi do długotrwałego zamykania granic, a same maseczki i dystans fizyczny nie wystarczą do wyeliminowania wirusa, osiągnięcie zera nie jest w ogóle możliwe.

Najlepsza strategia to odporność

Najskuteczniejszym sposobem powstrzymania rozwoju pandemii jest nasz naturalny mechanizm obronny, czyli układ odpornościowy. Powrót do zdrowia po infekcji wirusowej jest zwykle związany z rozwojem odporności.

Nadal nie jest wiadomo, czy zakażenie SARS-CoV-2 chroni przed ponowną chorobą; istnieje bardzo niewiele przypadków ponownego zakażenia. U większości zarażonych pojawiają się przeciwciała przeciwko wirusowi.

Nawet u osób bezobjawowych infekcja może nadal aktywować limfocyty T układu odpornościowego, które zapewniają alternatywną obronę. Wydaje się więc, że infekcja generuje odporność u większości ludzi, przynajmniej krótkoterminowo.

Odporność stadna

Niektórzy naukowcy pokusili się o dość dziką propozycję, by pozwolić wirusowi rozprzestrzeniać się w populacji (chroniąc jednak osoby starsze i wrażliwe). Taka strategia miałaby umożliwić rozwój odporności grupowej.

Jeśli wystarczająca liczba ludzi w populacji byłaby odporna, można powstrzymać swobodne rozprzestrzenianie się choroby. Próg sięga 90-95% dla wysoce zaraźliwego wirusa, jak odra. Dla SARS-CoV-2 szacuje się, że jest to około 60-70%.

Odsetek ozdrowieńców nie jest nawet zbliżony, a problem polega na tym, że im wyższy wskaźnik infekcji, tym większa liczba zgonów. Szwecja przyjęła liberalną politykę pandemii, co doprowadziło do dużej liczby przypadków, odnotowała dziesięciokrotnie więcej zgonów na milion ludzi niż sąsiedzi.

Nieetyczna praktyka

Wpływ drugiej fali będzie mniejszy tam, gdzie pierwsza fala miała tragiczne skutki. W przypadku braku odporności grupowej populacja jako całość nadal nie jest chroniona. Konsekwencją próby osiągnięcia tego progu poprzez naturalną infekcję będzie znacznie więcej zgonów.

Dodatkowo u wielu ozdrowieńców rozwinęły się długotrwałe komplikacje zdrowotne, nawet jeśli ich początkowa infekcja nie była szczególnie poważna. Stworzenie odporności stadnej to strategia nie do przyjęcia.

Szczepionki nie są złotym środkiem

Większość z nas pokłada nadzieje w rozwoju skutecznej szczepionki. Rzeczywiście program szczepień prowadzony na dużą skalę może umożliwić osiągnięcie odporności stadnej i ostatecznie przybliżyć do nieuchwytnego zera COVID-19.

Obecnie opracowywanych jest ponad 200 szczepionek przeciwko SARS-CoV-2. Wyeliminowanie nowego wirusa jest jednak sporym wyzwaniem. Każda szczepionka musiałaby być bardzo skuteczna zarówno w zapobieganiu chorobie, jak i powstrzymywaniu rozprzestrzeniania się wirusa.

Środki, nad którymi trwają prace mają znacznie niższy cel – co najmniej 50% skuteczności. Stworzenie szczepionki o wysokiej skuteczności za pierwszym razem wydaje się zbyt optymistyczne. Obecnie kluczowe jest bezpieczeństwo w odniesieniu do całej populacji.

Czy wyeliminowanie COVID-19 jest możliwe?

Kiedy szczepionki już powstaną, konieczne będzie wyprodukowanie ich w wystarczających ilościach. Podanie środka 7 miliardom ludzi zajmie trochę czasu, być może całe lata. Sam wpływ nie będzie widoczny natychmiast.

Więc chociaż skuteczna szczepionka daje największe szanse na osiągnięcie zerowej liczby COVID-19, powinniśmy realistycznie podejść do sytuacji. Wyeliminowanie wirusa w większości krajów świata może zająć lata, jeśli w ogóle jest to możliwe.