Hans Albert Einstein i jego trudna relacja z genialnym ojcem, który nigdy nie zaakceptował syna

Albert Einstein był jednym z najpotężniejszych umysłów znanych na całym świecie za wybitne osiągnięcia w dziedzinie nauki. Taka spuścizna była niezwykle trudna do udźwignięcia dla jego syna, Hansa Alberta.

Hans Albert

Hans Albert Einstein poniekąd poszedł w ślady ojca. Na sławę i osiągnięcia postanowił jednak zapracować sam. Hans został naukowcem i profesorem inżynierii hydraulicznej. Początkowo jego ojciec wybór tej kariery nazwał „obrzydliwym pomysłem”.

I choć Hans nigdy nie był tak uznawany lub nagradzany jak ojciec, został cenionym inżynierem, który spędził życie w środowisku akademickim. Rozwijał się jako nauczyciel i pomimo obaw ojca, ostatecznie stworzył własne dziedzictwo.

Rodzina Einsteinów

Hans urodził się 14 marca 1904 roku w Bernie i był drugim dzieckiem Alberta z Milevą Marić. Los jego starszej siostry Lieserl pozostaje nieznany, choć uważa się, że zmarła na szkarlatynę rok przed jego narodzinami. Z kolei młodszy brat, Eduard, spędził życie w ośrodku zamkniętym.

Rozstanie rodziców podobno bardzo wpłynęło na młodego Hansa. 15-letni syn Alberta całą swoją uwagę poświęcił szkole i nauce. Hans nieustannie korespondował z ojcem, który pomagał mu z geometrią oraz opowiadał o swoich sukcesach i odkryciach.

Studia

Choć Marić była odpowiedzialna za edukację starszego syna, Hans rozpoczął naukę na Politechnice w Zurychu, gdzie wcześniej studiowali jego rodzice. Kilka lat później uzyskał dyplom z inżynierii lądowej, a studia ukończył z wyróżnieniem.

Wybór studiów jednak nie przypadł do gustu Albertowi, który jasno wyraził swoją opinię dotyczącą ścieżki kariery obranej przez syna. Stwierdził, że to „obrzydliwy pomysł”. Konflikt ojca z syntem trwał przez cały okres studiów Hansa.

Niezadowolenie Alberta

Wkrótce po ukończeniu szkoły Hans przeniósł się do Niemiec, gdzie przez kilka lat pracował jako inżynier. Albert w listach do młodszego syna pisał o swoich obawach dotyczących wyboru kariery Hansa i kobiety, którą postanowił poślubić.

Mimo niezadowolenia ojca, w 1927 roku Hans wziął ślub z Friedą Knecht. Albert wybrankę starszego syna nazywał „prostą kobietą”. Ojciec nie pochwalał związku syna do tego stopnia, że zabronił mu mieć z nią dzieci.

Zmiana kontaktów

Albert przez cały czas miał nadzieję, że nadejdzie dzień, gdy Hans zrozumie swój błąd i zostawi żonę. Jak powiedział synowi – „w końcu ten dzień nadejdzie”. Geniusz gardził ścieżką zawodową, którą wybrał starszy syn i nigdy nie zaakceptował jego związku.

W końcu Albert odnalazł na nowo sympatię do syna i zaczął doceniać jego zdolności. W liście do swojej byłej żony, Milevy Marić, pisał: „ma tak wspaniałą osobowość. To niefortunne że ma taką żonę, ale co można zrobić, jeśli jest szczęśliwy”.

Życie Hansa

Mimo zakazów ojca, Hans miał troje dzieci z Friedą, dwójka z nich jednak zmarła. Uzyskał doktorat z nauk technicznych, ale w 1933 roku Albert Einstein został zmuszony do opuszczenia domu w Niemczech, gdy wzrosło poparcie dla partii nazistowskiej i antysemickiej ideologii.

Obawiając się o syna, Albert zachęcał go do ucieczki. W końcu Hans również opuścił kraj i w 1938 roku wyemigrował do Greenville. Tam rozpoczął pracę w Departamencie Rolnictwa. Kilka lat później przeniósł się do Kalifornii, by wykładać na California Institute of Technology.

Dziedzictwo

W 1947 roku Hans przyjął propozycję pracy na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkley, gdzie wykładał hydraulikę aż do swojej śmierci w 1973 roku. Przez cały czas korespondował z ojcem o poradach zawodowych, wspólnych sukcesach i porażkach.

Choć związek ojca z synem nigdy nie stał się serdeczny, udało im się stworzyć nić porozumienia. Albert nigdy jednak nie pogodził się do końca z tym, że syn wybrał inżynierię zamiast fizyki, by kontynuować dzieło jego życia.

Sam Hans był jednak zadowolony z sukcesów, które udało mu się zdobyć na własną rękę bez nieustannego przebywania w cieniu genialnego ojca. Sam zdobył kilka nagród i choć żadna z nich nie była Noblem, miał ogromną satysfakcję ze swojej pracy.