×

Hikikomori, czyli ludzie, którzy decydują się na życie w ekstremalnej izolacji społecznej

To całkiem normalne, że czasem chcemy ukryć się przed światem i pobyć w samotności.


Ekstremalna izolacja

Krótkotrwałe okresy samotności mogą mieć na nas dobry wpływ. Pomagają nam odreagować, poradzić sobie z presją świata zewnętrznego i zmniejszyć stres. Czasem są kluczowe w ważnych fazach rozwoju.

Niektórzy jednak nie wracają z naturalnych okresów izolacji. Takie osoby wykazują skrajne wycofanie, które może trwać dziesięciolecia i powodować niepokój. W Japonii takie zachowanie określa się jako hikikomori.

Problem skrajnej izolacji wśród japońskiej młodzieży zwrócił uwagę w latach 90-tych ubiegłego wieku. Kraj w tym czasie przechodził ekonomiczną „epokę lodowcową”, która uniemożliwiła wielu ludziom osiągnięcie swoich celów.

Hikikomori

Wstyd doprowadził do pragnienia ukrycia się przed światem, a wiele osób nie powróciło ze swojej ekstremalnej izolacji. Termin hikikomori został stworzony przez psychiatrę Tamaki Saito. Pacjenci nie wykazywali problemów psychicznych, ale pozostawali wycofani.

Hikikomori obecnie jest postrzegane jako zjawisko socjokulturowe, a nie choroba psychiczna. Problem dotyczy nie tylko Japonii, bo termin używany jest obecnie na całym świecie do opisania osób, które spełniają kryteria.

Istnieje kilka podstawowych cech tej przypadłości. Obejmuje to fizyczną izolację przez okres co najmniej sześciu miesięcy, w których dana osoba całkowicie odcina się od relacji społecznych.

Oderwanie od świata

Wykonywanie czynności, które wymagają interakcji społecznych wywołuje stres i niepokój u osób z hikikomori. Oprócz fizycznej izolacji widoczne jest skrajne psychologiczne oderwanie od świata społecznego.

W pewnym momencie przebywanie z innymi ludźmi staje się niemożliwe. Niektórzy korzystają z Internetu, ale nawet tam nie nawiązują żadnych relacji. Inni radzą sobie z czynnościami „na zewnątrz”, ale wciąż unikają interakcji.

Badania pokazały, że traumatyczne doświadczenia wstydu i porażki są często zgłaszane jako wyzwalacze w różnych kulturach. Czasem wyzwalaczem okazuje się oblanie ważnego egzaminu, innym razem porażka w pracy.

Wstyd i trauma

Być może japoński system wartości kulturowych sprawia, że populacja jest bardziej wrażliwa z powodu zbiorowej presji i społeczny wstyd. Hikikomori unikają ponownej traumatyzacji, decydując się na rezygnację z „normalnej” ścieżki wyznaczonej im przez społeczeństwo.

Biernie obserwują świat i wolą pozostać w stanie swojej „śmierci społecznej”. Eksperci zaczynają również badać możliwy związek hikikomori z autyzmem, depresją, lękiem społecznym i agorafobią.

Sama natura hikikomori sprawia, że zwrócenie się o pomoc jest bardzo mało prawdopodobne. Obecna sytuacja spowodowana przez COVID-19 prowadzi do ryzyka trwałego wycofania się społecznego.

Leczenie

Obecnie zabiegi koncentrują się na aktywności fizycznej, odbudowie zdolności do interakcji społecznych i stopniowym podejściu do ponownego zaangażowania w pracę lub naukę. Testowane są również terapie obejmujące całą rodzinę.

Pomoc również obejmuje znalezienie sposobów wyrażania swoich zdolności i talentów w społecznie akceptowalny sposób. Wiele osób nie widzi dla siebie perspektyw lub czuje się niezdolne do osiągnięcia swoich celów, więc chodzi o przywrócenie ich społeczeństwu.


Mika Nojewska

Miłośniczka wszystkiego, co dziwne i ciekawe. Głównie tworzy teksty dla nauka.rocks i przed komputerem spędza więcej czasu, niż chciałaby się przyznać. W wolnym czasie odkrywa nieodkryte i próbuje opanować świat. Kocia mama i mag na 55 levelu

Może Cię zainteresować