Historia migracji i dziedzictwa genetycznego w Europie jest bardziej złożona, niż przypuszczano

Ludzie zamieszkujący Wielką Brytanię we wczesnej epoce neolitu, których potomkowie wybudowali Stonehenge, mogą nie być tymi, za których się uważali, a wskazuje na to historia migracji.

Historia migracji

Około 6000 lat temu fala rolników z wybrzeża Morza Egejskiego (tereny dzisiejszej Turcji) przemierzyła Europę kontynentalną na jakiś czas mieszając się z mieszkańcami Morza Śródziemnego. Później wkroczyła na tereny dzisiejszej Wielkiej Brytanii niosąc ze sobą erę rolnictwa.

W ciągu kilku stuleci przybysze znad Morza Egejskiego całkowicie zastąpili rodzimą „brytyjską” populację łowców-zbieraczy. Raport z analizy DNA został opublikowany w czasopiśmie Nature: Ecology and Evolution.

Badanie genetyczne

W badaniu przeanalizowano pradawne DNA kilkunastu osób zamieszkujących Wielką Brytanię między 8500 rokiem p.n.e. a 2500 rokiem p.n.e. Sześć szkieletów należało do mezolitycznych łowców-zbieraczy, a 47 do neolitycznych rolników żyjących około 6000-4500 lat temu.

Wyniki badania genetycznego pokazują, że większość populacji łowców-zbieraczy w Wielkiej Brytanii została zastąpiona przez rolników z rodowodem podchodzącym z wybrzeża Morza Egejskiego, których DNA jest bliższe dzisiejszej populacji Hiszpanii i Portugalii.

Zastąpienie populacji

Najważniejsze jest jednak to, że zostawili po sobie nie tylko genetyczne szczątki, ale przede wszystkim sztukę rolnictwa i ważne praktyki kulturowe, jak obrzędy pogrzebowe, garncarstwo i wznoszenie pomników.

Przejście na rolnictwo jest jedną z najważniejszych innowacji technologicznych w ewolucji człowieka. Przez ponad 100 lat archeolodzy debatowali, czy został przywieziony do Wielkiej Brytanii przez imigrantów, czy też przyjęty przez lokalne ludy. – powiedział autor badania Mark Thomas, profesor genetyki i ewolucji na University College London

Dziedzictwo genetyczne

Podobnie jak większość europejskich łowców-zbieraczy, mezolityczni Brytyjczycy mieli ciemną skórę i niebieskie oczy. Geny te szybko zostały zniszczone po przybyciu rolników znad Morza Egejskiego, co sugeruje, że rdzenna ludność była stosunkowo mała i szybko zmieszała się z imigrantami.

Populacje rolników kontynentalnych miały również własne dziedzictwo genetyczne. W drodze z Turcji rozprzestrzenili się wzdłuż Morza Śródziemnego, Renu i Dunaju. Badanie jedynie pokazuje, że historia migracji i dziedzictwa genetycznego w Europie jest o wiele bardziej złożona, niż wcześniej przypuszczano.