Szeroko stosowana od dziesięcioleci substancja chemiczna okazuje się nie istnieć

Dosyć ciekawy artykuł opublikowany w czasopiśmie Chemical Communications zdołał zrobić coś niezwykłego. Badanie sprawiło, że z historii znika związek chemiczny.

Jon siarczkowy

Choć właściwie można stwierdzić, że prawdopodobnie nigdy nie istniał. To z kolei sprawia, że wiele wcześniejszych badań chemicznych, choć nadal niezwykle ważnych, opierało swoje wnioski na fałszywych założeniach. Chodzi tutaj o jon siarczkowy.

Wyniki badania przeprowadzonego przez University of Western Australia i Murdoch University miały dość nieoczekiwany rezultat.

Ambitne badanie

Zaczęło się od projektu, którego celem było zbadanie skuteczności roztworów siarczkowych w redukcji emisji rtęci z rafinerii produkujących tlenek glinu. Jest to ważna kwestia przemysłowa, która obejmuje przetwarzanie minerałów i zanieczyszczenie środowiska.

Tego typu badania prowadzone są od wielu lat, a najnowszy projekt obejmował ściśle określoną chemię z wykorzystaniem różnych związków i odmian siarki. W trakcie badania szczególną uwagę poświęcono także jonowi S2.

Spektroskopia Ramana

Choć ten jon istnieje w różnych formach, naukowcy starali się znaleźć dla niego dowody doświadczalne w roztworze wodnym. Stosując złożone mieszaniny związków chemicznych zawierających siarkę, przepuszczano je przez spektrometr Ramana.

Spektroskopia Ramana wykorzystuje laser do energetycznego wzbudzania cząsteczek ukierunkowanych, a dzięki wykorzystaniu rozproszonego światła, detektor jest w stanie ustalić, jakie występują tam związki chemiczne.

Drobny problem

Problem w tym, że zespół nie znalazł żadnych dowodów na to, że jon S2 w ogóle istnieje. Naukowcy w swoim badaniu zaznaczyli, że choć „obecność znacznych ilości S2-w roztworze wodnym została wykluczona ponad 30 lat temu”, ich badanie rzuca poważne wątpliwości na istnienie jakiegokolwiek jonu.

Choć trudno udowodnić, że związek chemiczny nie istnieje, po prostu nie ma wiarygodnych dowodów, że ten konkretny jon istnieje w roztworze wodnym. A nie jest to drobny aspekt chemii.

Jon, który nie istniał

Ten związek pojawia się w podręcznikach, badaniach i bazach danych jako „kamień węgielny w termodynamice siarczkowej”. Zespół uważa, że w związku z ich odkryciem (lub też jego brakiem), jon siarczkowy powinien zostać usunięty z literatury naukowej.

To również prowadzi do założenia, że wszystkie systemy siarczkowe zawierają błędne obliczenia. Badanie kończy się mocnym apelem, w którym zespół domaga się, by „związek został usunięty przez środowisko chemiczne w trybie natychmiastowym”.