×

Najważniejsze osiągnięcia Kim Dzong Ila zawarte w jego oficjalnej biografii

Korea Północna to kraj osobliwości, który zarówno fascynuje, jak i przeraża. Wiele jednak się zmieniło odkąd Umiłowany Przywódca Kim Dzong Il przestał osobiście prowadzić naród w otchłanie szaleństwa.


W cieniu Kim Ir Sena

By zrozumieć absurd Korei Północnej, najpierw należy zrozumieć kult jednostki Kim Dzong Ila. Umiłowany Przywódca do władzy nie doszedł zwykłą ścieżką dyktatora i swojej roli nie uzyskał dzięki zamachom. Zamiast tego odziedziczył kraj po swoim ojcu, Kim Ir Senie.

Wielki Wódz walczył z Japończykami, przyjaźnił się ze Stalinem, a o wszystko obwiniał Stany Zjednoczone. Typowa droga do dyktatury. Kraj, który zbudował był typową Republiką Ludową.

Mimo wszystko dyktatura Kim Ir Sena była stosunkowo rozsądna, aż do jego śmierci w 1994 roku. Wtedy stanowisko odziedziczył Kim Dzong Il, a kraj pogrążył się w absolutnym i surrealistycznym szaleństwie.

Kult osobowości

Jako potencjalny przywódca Kim Dzong Il nie miał własnej tożsamości. Z nikim nie walczył i nie przyjaźnił się z innymi dyktatorami. Jedyne doświadczenie jakie posiadał, było siedzenie obok ojca na zebraniach partyjnych.

Po śmierci ojca Kim Dzong Il musiał zabezpieczyć swoją pozycję, gdyż bardziej utalentowani rywale tylko czekali na okazję. Tak właśnie zaczął się kult osobowości Umiłowanego Przywódcy i wszelkich koreańskich osobliwości.

Każdy z nas trochę nakłamał w CV, ale prawdziwy problem zaczyna się, gdy podczas klęski głodu twoim jedynym osiągnięciem jest siedzenie obok taty i wymyślanie chwytliwych sloganów. Trzeba więc trochę nawymyślać.

Legendarna biografia

Najważniejsze punkty w biografii Kim Dzong Ila to surrealistyczny absurd, który trochę bawi, a jednocześnie przeraża. Towarzysz Kim Dzong Il urodził się w tajnej górskiej bazie, głęboko za liniami wroga, na świętej Górze Pektu.

Jest to sprzeczne z kłamstwami imperialistów, którzy twierdzą, że urodził się we względnym bezpieczeństwie w Chabarowsku na Syberii w 1942 roku. Od urodzenia był bohaterem w walce rewolucyjnej i konsekwentnie realizował każde wyznaczone sobie zadanie.

Młody Kim wiele nauczył się obserwując swojego nieposkromionego ojca podczas zwycięskiej wojny o wyzwolenie ojczyzny. Już jako młody chłopiec podjął próbę stworzenia rządowej biurokracji, a dzięki nieustannym wysiłkom osiągnął sukces.

Młody geniusz

W wieku 16 lat towarzysz Kim Dzong II zorganizował ligę młodzieżową, która zabrała się za naprawianie niedostatku mieszkaniowego w Korei. Entuzjazm rówieśników, który wzbudził, doprowadził do zbudowania 20000 najwygodniejszych domów, jakie widział świat.

W pierwszym dniu studiów towarzysz Kim Dzong Il przemówił do tłumów z góry i wyrecytował „Koreo, uwielbię cię”, najlepszy wiersz, jaki kiedykolwiek napisano. Już wtedy zauważono jego geniusz.

Studia przebiegły gładko, gdy towarzysz Kim podjął się nauczania kolegów z uczelni i wygłaszania tez. Profesorowie powszechnie dostrzegali jego geniusz w dziedzinie ekonomii, polityki, filozofii i nauk wojskowych.

Walka z imperialistami

W latach 60-tych Kim Dzong Il aktywnie przeciwdziałał zagrożeniu ze strony imperialistów. Skorygował działanie partii, dzięki wysyłaniu członków rodziny do obozów pracy. Oczyścił także armię i rząd.

Napisał wyczerpujący traktat ekonomiczny, który ostatecznie zburzył na zawsze podstawy kapitalistycznego wyzysku, a w międzyczasie kierował najlepszymi scenarzystami i reżyserami w tworzeniu koreańskiej kultury filmowej.

Osobiście napisał i wyreżyserował najlepsze filmy, jakie kiedykolwiek powstały. W wolnym czasie oddawał się grze w golfa, ale rozegrał tak spektakularną rundę, że na zawsze zdecydował się wycofać ze sportu.

Sukcesy naukowe i ekonomiczne

Jego sukces ekonomiczny, zwłaszcza w wymyślaniu wojowniczych haseł do powtarzania przez lud, przyniósł mu wielki szacunek i pozycjonował go jako ostatecznego następcę towarzysza Kim Ir Sena. Odniósł się także do potrzeb koreańskiej społeczności naukowej.

W końcu Korea osiągnęła taki sukces technologiczny, że zniechęciło to nawet imperialistów, którzy przestali wysyłać kapitalistycznych astronautów na Księżyc. Na początku lat osiemdziesiątych światu zagrażały trudności gospodarcze, więc Kim Dzong Il stworzył hasło: „Żyjmy po swojemu!”.

Slogan rozwiązał wszelkie problemy ekonomiczne w Korei, co dramatycznie zwiększyło produkcje w przemyśle lekkim i wywarło rewolucyjny wpływ na robotników. Standard życia zaczął wznosić się na coraz wyższy poziom.

Bezgraniczna miłość narodu

Kim Dzong Il z wielką przezornością wprowadził w życie reformę rolnictwa w 1993 roku. Zaledwie rok później rozpoczęła się klęska głodowa, ale aktywne i nieustające wysiłki przywódcy w ciągu następnych czterech lat utrzymywały liczbę ofiar śmiertelnych na niskim poziomie siedmiu lat.

W czasie sprawowania urzędu, towarzysz Kim Dzong Il nie ustawał w wysiłkach na rzecz zjednoczenia narodowego, a jedyny sprzeciw wobec tych planów pochodził od imperialistów ze Stanów Zjednoczonych.

Oprócz niemal zjednoczenia kraju, towarzysz Kim Dzong Il spędził 17 lat jako przywódca, a jego kandydatura na różne urzędy zawsze zdobywała 100 procent głosów. Taka była bezgraniczna miłość narodu koreańskiego do Wielkiego Generała aż do jego śmierci w 2011 roku.


Fotografie: foreignpolicy.com

Mika Nojewska

Miłośniczka wszystkiego, co dziwne i ciekawe. Głównie tworzy teksty dla nauka.rocks i przed komputerem spędza więcej czasu, niż chciałaby się przyznać. W wolnym czasie odkrywa nieodkryte i próbuje opanować świat. Kocia mama i mag na 55 levelu

Może Cię zainteresować