Naukowcy w końcu rozwikłali zagadkę tajemniczych mumii znalezionych na chińskiej pustyni

Tuż przy Jedwabnym Szlaku, na pustyniach Chińskiego Regionu Autonomicznego Xinjiang Ujgur, znajdują się setki ludzkich szczątków naturalnie zachowanych przez suche pustynne powietrze.

Mumie z Tarim

Mumie z Tarim pochodzące z 2000 roku p.n.e. do 200 roku n.e. wzbudziły spore zainteresowanie. Nie przypominają innych starożytnych mieszkańców regionu, bo posiadają stosunkowo „zachodnie cechy”.

Starożytni mieszkańcy regionu nosili kolorowe ubrania z wełny i znaleziono całkiem sporo oznak kultury rolniczej. Zostali pochowani na jałowej pustyni w trumnach w kształcie łodzi, pokrytych krowimi skórami.

Nowe badanie, opublikowane w czasopiśmie Nature, ujawnia ich zaskakujące pochodzenie. Analiza genetyczna może pomóc wyjaśnić niezwykłe tradycje i wyjątkowy wygląd, który od dawna wprawiał naukowców w zakłopotanie.

Enigmatyczna ludność

Mumie z Tarim to bezpośredni potomkowie starożytnych północno-eurazjatyckich ludów, którzy zamieszkiwali północno-eurazjatyckie stepy i Syberię. Ta niegdyś powszechna grupa zniknęła około 10000 lat temu.

Chociaż nie wszystkie unikalne relikty kulturowe wydają się pasować do otaczającego regionu (wełna i trumny z łodzi), nowa analiza sugeruje, że ta populacja wcale nie była nowicjuszami w pustynnym regionie.

Badania ujawniły lokalne pochodzenie, co stoi w sprzeczności z wcześniejszymi teoriami. Wydaje się również, że mieszkańcy pustyni nie mieszali się zbytnio z pobliskimi populacjami.

Pomimo genetycznej izolacji, ludy epoki brązu z basenu Tarim były niezwykle kosmopolityczne kulturowo – zbudowały swoją kuchnię wokół pszenicy i nabiału z Azji Zachodniej, prosa z Azji Wschodniej i roślin leczniczych, takich jak efedra z Azji Środkowej. – wylicza Christina Warinner

Pula genetyczna

Pustynna ludność utworzyła wcześniej nieznany izolat genetyczny, który prawdopodobnie przeszedł ekstremalne wąską pulę genów przed przybyciem na ten obszar. Sekrety enigmatycznej populacji zafascynowały naukowców.

Odkrycie podkreśla także, że miejsce odegrało naprawdę wyjątkową rolę w kulturach Eurazji epoki brązu, działając jako ważne skrzyżowanie między Wschodem, Zachodem, Północą i Południem.