Wspomnienie hiszpanki, jednej z najpotworniejszych pandemii w historii ludzkości

Od stycznia 1918 roku do grudnia 1920 roku na całym świecie szalała epidemia grypy. Szacuje się, że ponad 500 milionów ludzi zostało zainfekowanych, a od 50 do 100 milionów zmarło z powodu wirusa.

Epidemia hiszpanki

Podczas największej w historii epidemii grypy zmarło około 5% populacji naszej planety. Hiszpanka zabiła więcej ludzi niż jakakolwiek inna choroba w zapisanej historii. Pochłonęła więcej ludzkich istnień niż I wojna światowa.

Szczep hiszpańskiej grypy zabijał swoje ofiary z niespotykaną dotąd szybkością. W Stanach Zjednoczonych było mnóstwo opowieści o ludziach budzących się chorych i umierających w drodze do pracy.

Potworne objawy

Objawy hiszpanki były makabryczne. Najpierw pojawiała się gorączka i zadyszka. Brak tlenu sprawiał, że twarze chorych wydawały się fioletowe. Później krwotoki wypełniały płuca i powodowały katastrofalne wymioty oraz krwawienie z nosa.

Ostatecznie zakażeni topili się we własnych płynach. W przeciwieństwie do wielu wcześniejszych szczepów grypy, hiszpanka atakowała ludzi w każdym wieku. Nawet osoby z końskim zdrowiem mogły paść ofiarą wirusa.

Pochodzenie

Głównym czynnikiem rozprzestrzeniania się grypy był międzynarodowy konflikt. Choć epidemiolodzy wciąż kwestionują dokładne pochodzenie wirusa, zgadzają się niemal jednogłośnie, że był to wynik mutacji genetycznej, prawdopodobnie w Chinach.

Nowy szczep rozprzestrzenił się w zatrważającym tempie w wyniku przemieszczających się żołnierzy. Hiszpanka szybko opanowała cały świat. Dramat wojny również przyczynił się do utajenia niezwykle wysokiej śmiertelności nowego wirusa.

Ograniczenia

Choroba nie była dobrze poznana, a zgony często przypisywano zapaleniu płuc. Dwuletnia epidemia zmniejszyła średnią długość życia o 10 lat. Świat próbował opanować dramatyczną sytuację, więc nałożono ograniczenia.

Wszelkie podróże i publiczne zgromadzenia były zakazane. Teatry, kościoły i inne miejsca publiczne były zamknięte przez ponad rok, a pogrzeby ograniczono do 15 minut. Ofiar jednak nieustannie przybywało, epidemia wydawała się nie do powstrzymania.

Dlaczego hiszpanka?

A właściwie dlaczego hiszpanka? Aby utrzymać morale, cenzorzy wojenni zminimalizowali wczesne doniesienia o chorobach i śmiertelności w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Francji i Stanach Zjednoczonych. Jedynie neutralna Hiszpania informowała o skutkach epidemii.

Mnogość informacji pochodzących z regionu stworzyła fałszywe wrażenie, że Hiszpania jest szczególnie mocno dotknięta epidemią, która wydawała się stamtąd pochodzić, co zapoczątkowało przydomek „hiszpańska grypa”.