Prehistoryczna „piekielna mrówka” została uwięziona w bursztynie na ponad 99 milionów lat

Wymarły od dawna owad, czule nazywany piekielną mrówką, został uwięziony w bursztynie ponad 99 milionów lat temu.

Piekielna mrówka

Co ciekawe, szczęka owada przypominająca kosę wciąż zaciska się wokół nieszczęsnej ofiary. Według naukowców, nowo zidentyfikowany owad to gatunek prehistorycznej mrówki, Ceratomyrmex ellenbergeri.

To pierwszy raz kiedy udało się znaleźć okaz podczas karmienia. Ofiara piekielnej mrówki to wymarły krewny karalucha (Caputoraptor elegans). Takie sytuacje zachowane w bursztynie są niezwykle rzadkie, szczególnie uwieczniające sceny walki.

Jako paleontolodzy spekulujemy na temat funkcji starożytnych adaptacji, korzystając z dostępnych dowodów, ale widok wymarłego drapieżnika złapanego w akcie karmienia na ofierze jest nieoceniony. – powiedział Phillip Barden z New Jersey Institute of Technology (NJIT)

Eksperyment ewolucyjny

Wbrew pozorom, mrówki to fascynujące stworzenia i jedne z najbardziej różnorodnych na Ziemi. Do tej pory naukowcom udało się zidentyfikować ponad 12500 różnych gatunków, a prawdopodobnie około 10000 nadal czeka na odkrycie.

Na szczęście żaden gatunek nie przypomina tych, które naukowcy znaleźli w złożach bursztynu z Birmy. Paleontolodzy zauważają, że narządy gębowe prehistorycznych owadów są zupełnie inne, niż u większości żyjących obecnie.

Ceratomyrmex ellenbergeri używała dziwnego rogu, by przytrzymać ofiarę. Ta przypominająca kosę struktura została odkryta na innych mrówkach, a jej funkcja po raz pierwszy została potwierdzona dzięki skamielinie liczącej 99 milionów lat.

Odkąd odkryto pierwszą piekielną mrówkę około sto lat temu, pozostaje tajemnicą, dlaczego te wymarłe zwierzęta są tak różne od mrówek, które mamy dzisiaj. Ta skamielina ujawnia mechanizm stojący za czymś, co moglibyśmy nazwać „eksperymentem ewolucyjnym”. Nie mamy jednak jasnego obrazu ścieżki ewolucyjnej, która do nich doprowadziła. – wyjaśnia Barden

Wymarły gatunek

Piekielne mrówki poprzedzają najpowszechniejszego przodka wszystkich żywych mrówek, ale już wtedy były niesamowicie różnorodne. Współczesne mrówki wyglądają zupełnie inaczej, a prehistoryczne owady mogły swobodnie poruszać głową.

Dlaczego piekielne mrówki wymarły po prawie 20 milionach lat istnienia, wciąż nie jest jasne. Paleontolodzy przypuszczają, że ma to związek z ich wyspecjalizowanym drapieżnym zachowaniem. Barden uważa to za dowód, że nawet najbardziej różnorodne i wszechobecne gatunki mogą wyginąć.