Krótka historia prohibicji na zdjęciach, czyli 13 lat w czasie których Amerykanie pożegnali alkohol
Prohibicja, któż o niej nie słyszał. Próba zakazu produkcji i spożywania alkoholu w Stanach Zjednoczonych obiła się szerokim echem w historii.
Idea prohibicji
Ruch na rzecz prohibicji narodził się częściowo z odłamów religijnych na początku XIX wieku. Stan Maine uchwalił pierwsze prawo zakazujące wytwarzania i sprzedawania alkoholu w 1851 roku. Przepis jednak został uchylony w 1856 roku.
Wiele organizacji, jak Ruch na Rzecz Wstrzemięźliwości, opowiadało się za prohibicją. W końcu jednak zainteresowanie ideą straciło na sile, a podczas wojny secesyjnej kwestia zakazu została kompletnie zmarginalizowana.
Pomysł odrodził się na początku lat 70-tych XIX wieku, kiedy powstała Partia Prohibicji. Ruch zyskiwał coraz większą popularność reformatorów społecznych, dla których alkohol był przyczyną ubóstwa, wypadków przemysłowych i rozbitych rodzin.
Wysokoprocentowe trunki kojarzono głównie z miejskimi gettami imigrantów, przestępczością i korupcją polityczną, a bary, w których spożywano alkohol z prostytucją. Idea prohibicji zaczęła zyskiwać zainteresowanie z wielu powodów.
Wprowadzenie prohibicji
Wraz z przystąpieniem Ameryki do pierwszej wojny światowej w 1917 roku, prohibicja została wprowadzona ze względu na konserwację zboża. Była to także pewnego rodzaju kara dla piwowarów, którzy głównie pochodzili z Niemiec.
Ograniczenia dotyczące produkcji alkoholu zostały wprowadzone jako środek wojenny w 1918 roku, a zakaz ustanowiono w pełni wraz z ratyfikacją 18. poprawki w 1919 roku. Przepisy oficjalnie weszły w życie w styczniu 1920 roku.
Herbert Hoover, prezydent Stanów Zjednoczonych w latach 1929-1933, prohibicję określił mianem „wielkiego eksperymentu społeczno-ekonomicznego”. Rzeczywiście zakaz produkcji alkoholu miał znaczący wpływ na społeczeństwo i gospodarkę.
18. poprawka głosiła, że nie można produkować, sprzedawać ani przewozić alkoholu odurzającego, który definiowano jako wszystko, co zawiera pół procenta alkoholu objętościowo. Dopuszczony był jedynie do celów leczniczych, sakramentalnych lub przemysłowych.
Wielki eksperyment społeczno-ekonomiczny
Prywatne posiadanie lub spożywanie alkoholu samo w sobie nie było nielegalne, ale nigdzie ich nie można było zakupić ani produkować. Społeczeństwo domagało się wysokoprocentowych napojów, a przestępcy byli zachwyceni takim obrotem spraw.
Gangi wkroczyły na rynek, by zaspokoić popyt na nielegalne trunki. W miejscach, gdzie przed prohibicją istniały bary, założono nielegalne kryjówki, które szacunkowo w ciągu dekady odwiedziło 200000 klientów. Produkowano tam bimber, „dżin z wanny”, warzono piwa i sprzedawano trunki z przemytów.
Egzekwowanie prawa okazało się niezwykle trudne dla lokalnych sił policyjnych. Zaledwie 3000 agentów pilnowało granic przybrzeżnych i lądowych. Zapobieganie przemytom, nielegalnej produkcji alkoholu i dystrybucji okazało się niemożliwe.
W międzyczasie czarny rynek kwitł. Gangi walczyły między sobą o wpływy i ścigały się w dostarczaniu alkoholu spragnionym klientom. Prohibicja zagwarantowała fortunę wielu przestępcom, których dzisiaj doskonale znamy, jak choćby Al Capone.
Nieoczekiwane skutki
Prohibicja przyniosła dość nieoczekiwane skutki. Teoretycznie spożycie alkoholi spadło, przez co zmniejszyła się liczba zgonów z powodu marskości wątroby. Jednak statystyki zrównoważyły zgony spowodowane piciem „podrobionych” alkoholi.
Zakaz alkoholu prawie całkowicie zniszczył branżę piwowarską. Wiele osób straciło pracę, co doprowadziło do strat podatkowych na około 11 miliardów dolarów, a egzekwowanie prawa kosztowało 300 milionów dolarów.
Zniesienie prohibicji
W lutym 1933 roku uchwalono 21. poprawkę, która została ratyfikowana 5 grudnia tego samego roku. Przepis uchylał 18. poprawkę, a tym samym zniesiono zakaz alkoholu w Stanach Zjednoczonych. Prohibicja była kwestią stanową, a nie federalną.
Kilka stanów nadal nie dopuszczało do produkcji i sprzedaży alkoholu przez kolejne kilka lat. Ostatnim był Mississippi, w którym prawo zostało całkowicie zniesione w 1966 roku.
