×

6 przedmiotów współczesnych kobiet, które tak naprawdę pojawiły się już wieki temu

Gdyby zapytać o przedmioty współczesnych kobiet, które muszą znaleźć się w łazience bądź torebce, większość męskiej części społeczności odgadnie bez problemu. Okazuje się jednak, że jeszcze kilka wieków temu te przedmioty mogły się znaleźć w „samczej” garderobie.

Reklama

Pewne elementy ubioru czy wyposażenia bezsprzecznie kojarzą nam się z płcią piękną. O dziwo, sporo tych wynalazków powstało dziesiątki lat temu. Niektóre przedmioty swego czasu także nosili mężczyźni, czy to ze względu na modę, czy pozycję społeczną.

Podpaski

Podpaski jako przedmiot higieny osobistej jest dużo starszy niż nam się wydaje. Jeden z pierwszych zapisów o podpaskach menstruacyjnych pojawia się w pismach z X wieku, gdzie podobno używała ich grecka uczona Hypatia, żyjąca IV wieku.

Źródła mówią także o tym, że kobiety w różnych częściach świata korzystały z różnych metod walki z krwawieniem w trakcie miesiączki. Najpopularniejszym było wkładanie do bielizny kawałka chłonnego materiału, który po nasiąknięciu wymieniano na nowy.

Za pomysłem stworzenia podpaski stoi Benjamin Franklin, jednakże pierwotnie miała służyć do opatrywania rannych żołnierzy. Pielęgniarki, które otrzymały w ręce wynalazek jednego z ojców założycieli USA, dostrzegły lepsze zastosowania owych „opatrunków”.

Stały się prawdopodobnie pierwszymi kobietami, które wykorzystały wkładki do znanych nam zastosowań. Pocztą pantoflową szybko rozeszła się wieść o nowym sposobie walki z comiesięcznym krwawieniem.

Farba do włosów

W starożytności mężczyźni i kobiety farbowali włosy różnymi przedmiotami: korą kasji, porami, pijawkami, zwęglonymi jajkami, henną, a nawet złotym pyłem. Farba do włosów często odzwierciedlała zmiany społeczne.

W XVIII wieku weneckie kobiety zaczęły wypoczywać na słońcu na specjalnych tarasach po nałożeniu ługu na włosy, aby nadać im blond kolor. W okresie średniowiecza rozjaśnione włosy uważano za skandaliczne, albowiem kojarzyły się z zawodem prostytutki.

Niektóre kultury uważały, że zmiana koloru włosów wpływa na samopoczucie oraz zdrowie. Przykładowo w Afganistanie wierzono, że farbowanie się na rudo może wyleczyć ból głowy.

Rewolucją były farby chemiczne, które po raz pierwszy pojawiły się w Niemczech. Niestety nie były one zbyt zdrowe dla użytkowników. Pierwszą nieszkodliwą syntetyczną farbę do włosów o nazwie Aureale opatentował w 1907 roku Francuz Eugene Scheller.

Rajstopy i pończochy

W XV-wiecznej Europie pierwsze rajstopy powstały z tkanych pończoch połączonych ze sobą centralnym elementem, który spinano w kroczu. Mężczyźni o wyższej randze często nosili rajstopy wykonane z delikatniejszego materiału, takiego jak jedwab lub cienka wełna. Z kolei niższe klasy społeczne zwykle ich nie nosiły. Dopiero w XVIII wieku rajstopy uznano jako typowo kobiecy element ubioru.

Reklama

Kostium kąpielowy

Historia kostiumu kąpielowego to nie opowieść o wygodzie i odpowiednim doborze materiału. Tak naprawdę chodzi o uwolnienie pępka oraz odsłonięcie ciała. Przed drugą połową XVII wieku Europejki zwykle kąpały się nago  lub w owijano ciało w delikatne tkaniny.

Pojawienie się stroju kąpielowego było mocno związane z obyczajowością oraz poszanowaniem ludzkiej nagości. Pierwsze ubrania przeznaczone do kąpieli pojawiają się w XIX wieku i całkowicie zakrywały ciało kobiety. W Stanach Zjednoczonych w pierwszej połowie XX na plażach publicznych pilnowano czy stroje nie są zbyt krótkie i nie odsłaniają zbyt dużo.

Jednakże zmiany społeczne wpływały na postrzeganie ludzkiego ciała. Nic dziwnego, że stroje kąpielowe się zmieniały. Ręce i nogi kobiet stawały się coraz bardziej odsłonięte, usunięto kołnierzyki oraz obniżono dekolt.

Podczas II wojny światowej brakowało materiałów (produkcja wojskowa), dlatego popularne stały się dwuczęściowe kostiumy kąpielowe odsłaniające górną część brzucha. Dopiero w 1946 roku Louis Réard przedstawił nowy model kostiumu bikini, który odsłaniał pępek. To zapoczątkowało globalną rewolucję w kwestii podejścia do ubioru kąpielowego.

Kolczyki

Pierwsze kolczyki pojawiły się 3 tysiące lat temu i były wykonane ze zwierzęcych kości. W całej historii kolczyki miały różne znaczenie i nosiły je przeróżne klasy społeczne. Czasami oznaczały kogoś jako niewolnika, artystę, a nawet fanatyka religijnego.

W czasach Szekspira służyły jako charakterystyczny znak kogoś, kto był poetą. Dlatego twórcę Romea i Julii na obrazach zobaczymy z pojedynczym kolczykiem.

Z kolei w XIII wieku Kościół Katolicki zakazał noszenia kolczyków. Tłumaczył to tym, że człowiek powstał na podobieństwo Boga, więc grzechem jest ingerowanie w ten obraz. Dlatego w ówczesnej Europie kolczyk w uchu oznaczał, że mamy do czynienia z przestępcą, piratem bądź osobą z niskiego stanu. Dopiero zmiany w XX wieku spowodowały, że kolczyki zaczęły być kojarzone z płcią piękną oraz bogactwem.

Buty na wysokim obcasie

Pierwsze buty na wysokim obcasie pojawiły się w starożytnej Persji. Żołnierze nosili je podczas jazdy konnej, aby ich stopy pozostawały w strzemionach. Taki ekwipunek jeździecki rozprzestrzenił się w całej Europie.

Nosili je głównie arystokratyczni mężczyźni, którzy pragnęli wydawać się wyżsi i przez to mieli być bardziej szanowani. Pod wpływem tej mody również kobiety zaczęły wybierać buty na wysokim obcasie. Dopiero w połowie XIX wieku buty te zaczęły kojarzyć się wyłącznie z damską garderobą.

Pierwszą kobietą, która włożyła takie buty (o której wiemy) jest Katarzyna Medycejska. W wieku 14 lat założyła takowe obudowie na swój ślub z księciem Orleanu.

Jednak moda się zmieniła i w XVII wieku arystokraci z wielu krajów nosili buty z czerwonymi podeszwami i obcasami (kolor ten kojarzył się z wojną, a jednocześnie był to drogi barwnik) do czasu wydania przez Ludwika XIV prawa stanowiącego, że buty z czerwoną podeszwą mogą być noszony tylko na jego dworze.

Reklama

Fotografie: Wikipedia, Pixabay

Mateusz Zelek

Fan zoologii, paleontologii oraz technologii. W wolnych chwilach zapalony gracz gier wideo, ale nie pogardzi też dobrą książką.

Może Cię zainteresować