Sztuczna skóra pozwala na odczuwanie dotyku za pośrednictwem wirtualnej rzeczywistości
Nowo opracowana sztuczna skóra pozwala wyczuć dotyk na odległość. Noszący może „potrzymać za rękę” ukochaną osobę, która znajduje się na drugim końcu świata.
Sztuczna skóra
Sztuczna skóra opracowana przez naukowców z Northwestern University została nazwana naskórkowym systemem VR. Składa się z cienkiego i elastycznego materiału oraz 32 wibrujących siłowników.
Częstotliwość i amplitudę każdego siłownika można regulować w zależności od upodobań, by uzyskać odczucie delikatnego dotyku w odpowiednich miejscach na skórze. System można przyklejać w dowolnym miejscu na ciele.
Naskórkowy system VR
Oprócz tego, że rozrywka i relacje na odległość wkraczają na zupełnie nowy poziom, sztuczna skóra może również być punktem zwrotnym dla pacjentów noszących protetyczne kończyny.
Plaster, czyli naskórkowy system VR, pomógł weteranowi armii amerykańskiej, Garrettowi Andersonowi, odzyskać czucie w palcach. Intensywność wrażeń zależy od siły jego nacisku.
Rozszerzamy granice i możliwości rzeczywistości.
Rozrywka i protetyka
Twórcy systemu porównują go do rozgrywki w wirtualnej rzeczywistości. Urządzenie komunikuje się za pomocą tej samej technologii, co smartfony do płatności elektronicznych. Niekiedy pojawiają się jednak drobne opóźnienia.
Siłowniki mają szerokość od 12 do 18 mm, grubość 2,5 mm i ważą zaledwie 1,4 grama. Kleisty polimer silikonowy przykleja się do skóry bez taśmy lub pasków i można go nosić bez żadnych ograniczeń.
System może być bardzo skuteczny w interakcjach społecznych, medycynie klinicznej i zastosowaniach, których dziś nie możemy sobie wyobrazić, poza oczywistymi możliwościami w grach i rozrywce. – zauważa profesor John Rogers, główny autor
Wielkie plany
Naukowcy już pracują nad tym, aby obecne urządzenie było cieńsze i lżejsze. Planują także wykorzystać różne typy siłowników, w tym te, które mogą wytwarzać wrażenia związane ze zmianą temperatury.
Dzięki wkładom termicznym użytkownik byłby w stanie wyczuć, jak gorąca jest na przykład filiżanka kawy. Ostatecznie urządzenia mogą stać się wystarczająco cienkie i elastyczne, by można było tworzyć z nich „kombinezony”.
