Najbardziej trujące grzyby w Polsce. Spożycie niektórych z nich kończy się bolesną śmiercią

Grzybobranie ma swoich miłośników. Ciepła pogoda zachęca na wycieczkę do lasu, a przy okazji można znaleźć różne skarby ukryte w runie. Warto jednak wiedzieć co właściwie zbieramy i jak wyglądają najbardziej trujące grzyby.

Najbardziej trujące grzyby w Polsce

Przed kolejną wyprawą do lasu lepiej upewnić się, że zbieramy grzyby, które nam nie zaszkodzą. W Polsce niektóre trujące grzyby występują dość pospolicie, a ich spożycie może skończyć się nawet śmiercią. Zobaczcie, na które gatunki szczególnie uważać.

Muchomor sromotnikowy

Muchomor sromotnikowy często także nazywany jest muchomorem zielonawym. W Polsce jest gatunkiem pospolitym i można go spotkać praktycznie wszędzie. Grzyb jest śmiertelnie trujący dla ludzi.

To najsilniej trujący grzyb jaki możemy spotkać na terenie naszego kraju. Zawarte w nim fallotoksyny oraz amatoksyny prowadzą do nieodwracalnych uszkodzeń wątroby i innych organów. Objawy zatrucia pojawiają się dopiero po kilku godzinach. Nawet niewielkie spożycie zwykle kończy się śmiercią.

Przez grzybiarzy muchomor sromotnikowy może zostać pomylony z gąską zielonką, czubajką kanią, a młode okazy z pieczarkami.

Muchomor jadowity

Muchomor jadowity to jeden z niebezpieczniejszych grzybów. Jest śmiertelnie trujący, a jego spożycie powoduje nieodwracalne uszkodzenia wątroby. W Polsce grzyb występuje rzadko, ale mimo wszystko lepiej uważać.

Toksyczność muchomora jadowitego wynika z oligopeptydów, a dokładniej mówiąc z fallotoksyny i amatoksyny. Spożycie nawet niewielkich ilości może skończyć się śmiercią.

Grzyb najczęściej mylony jest z pieczarkami, szczególnie, gdy jest młody oraz z czubajką kanią.

Muchomor plamisty

Muchomor plamisty w Polsce jest grzybem pospolicie występującym. Jest jednak silnie trujący ze względu na obecność kwasu ibotenowego i muscymolu. Toksyny oddziałują na centralny układ nerwowy.

Pierwszymi objawami zatrucia są wymioty i biegunka. Mogą pojawiać się drgawki, zaburzenia wzrokowe, zmiany nastroju i utrata przytomności, które ostatecznie prowadzą do zgonu.

Muchomor plamisty często mylony jest z jadalnymi gatunkami muchomora, muchomorem czerwieniejącym (Amanita rubescens) i muchomorem twardawym (Amanita excelsa).

Piestrzenica kasztanowata

Piestrzenica kasztanowata jest trującym grzybem powodującym zaburzenia żołądkowo-jelitowe, uszkodzenia organów oraz wzroku i szpiku kostnego. Jej toksyczność wynika z lotnej substancji o nazwie gyromitryna.

Kiedyś była uważana za grzyb jadalny, jednak po masowych zgonach w końcu udało się ustalić, że jednak lepiej unikać spożywania piestrzenicy kasztanowatej. Podobno suszenie lub gotowanie pomaga wyeliminować toksynę, ale trudno jednoznacznie ustalić kiedy gyromitryna traci swoje właściwości.

Przez niedoświadczonych grzybiarzy piestrzenica kasztanowata często mylona jest ze smardzem.

Zasłonak rudy

Zasłonak rudy to grzyb szczególnie niebezpieczny. Jest śmiertelnie trujący, a zawarty w nim alkaloid zwany orellaniną nie rozpuszcza się w wodzie przez co nawet gotowanie nie zmniejsza jego toksyczności.

Orellanina prowadzi do uszkodzenia i niewydolności nerek. Spożywanie nawet niewielkich dawek jest niebezpieczne, gdyż toksyna kumuluje się w organizmie. Łagodne objawy mogą pojawić się po kilku dniach, ale rozwijają się dopiero po dwóch tygodniach.

Na toksynę zawartą w zasłonaku rudym nie ma odtrutki. W przypadku ostrego zatrucia konieczna jest dializa lub przeszczep nerki.

Dzwonkówka trująca

Dzwonkówka pospolita na szczęście nie należy do grzybów często spotykanych. Ma jednak całkiem sporo nazw – wieruszka zatokowata, bedłka trująca czy łęgot zaginany. Nazewnictwo zależy od regionu. Grzyb jest trujący i najczęściej prowadzi do zaburzeń żołądkowo-jelitowych.

Zjedzenie nawet niewielkich ilości może skończyć się nieprzyjemnie, a większe ilości mogą doprowadzić do śmierci. Objawy zatrucia wystąpią od kilku minut do dwóch godzin od spożycia i obejmują one wymioty, biegunkę i ogólne osłabienie.

Dzwonkówka pospolita najczęściej jest mylona z innymi grzybami z rodziny dzwonkówkowatych (Entolomataceae).

Strzępiak ceglasty

Strzępiak ceglasty jest grzybem dość popularnie występującym. Można go znaleźć w lasach i zaroślach, a nawet parkach. Grzyb jest jednak toksyczny dla człowieka i może doprowadzić do śmiertelnego zatrucia.

Jego toksyczność wynika z dużych ilości muskaryny. Objawami zatrucia jest biegunka, mdłości, wymioty oraz ślinienie. Może także wystąpić łzawienie, trudności z widzeniem i kłopoty z oddychaniem.

Strzępiak ceglasty przez grzybiarzy często mylony jest z gęśnicą wiosenną.