Zrekonstruowano twarz wojowniczej kobiety wikingów. Nie zapomniano nawet o bitewnych bliznach
Po raz pierwszy możesz stanąć twarzą w twarz z wojowniczą kobietą wikingów. Podczas rekonstrukcji jej twarzy, naukowcy nie zapomnieli nawet o odpowiednio dobranych bliznach bitewnych.
Wojownicza kobieta wikingów
Wygląd wojowniczki został zrekonstruowany w oparciu o szkielet znaleziony ponad 100 lat temu w norweskim Solør. Liczące 1000 lat szczątki obecnie znajdują się w Muzeum Historii w Oslo.
Szczegółowa rekonstrukcja twarzy była możliwa dzięki nowym technikom, które budują warstwy mięśni w oparciu o kształt czaszki i inne anatomiczne cechy. Wojownicza kobieta wikingów to dopiero ciekawostka.
Rekonstrukcja
Szacuje się, że szkielet pochodzi z około 1000 roku, kiedy to panowała Era Wikingów (między 800 a 1066 rokiem). Był to czas w historii Skandynawii, kiedy ludy północnej Europy rozszerzały swoje wpływy nie stroniąc od przemocy.
Choć większość życia tej kobiety pozostaje tajemnicą, kilka wyraźnych wskazówek sugerowało, że była wojowniczką. Przede wszystkim w jej grobie znaleziono wiele broni, w tym miecze, topór bojowy, włócznie i strzały.
Blizny bitewne
Głębokie nacięcie widniejące na czole sugerowało, że obrażenia zostały nabyte podczas zaciętej walki. Nie jest jednak jasne, czy rana była przyczyną śmierci na polu bitwy, gdyż wykazywała oznaki gojenia.
Czaszka jest jednak pierwszym dowodem jaki kiedykolwiek znaleziono, by wojownicza kobieta wikingów walczyła na polu bitwy. Podekscytowani archeolodzy z dumą prezentują niewidzianą od 1000 lat twarz.
Walczące kobiety
Wojowniczki od dawna budzą kontrowersje. Mimo, że walczące kobiety pojawiają się w legendach, większość specjalistów uważała, że są jedynie mitologicznymi postaciami opowieści ludowych.
Jednak rosnąca ilość dowodów archeologicznych podważa ten pogląd. Wyniki wielu badań pokazują, że kobiety walczyły ramię w ramię z mężczyznami i często było wysoko postawione w hierarchii wojowników.