W Egipcie odkryto starożytne Zaginione Miasto zbudowane przez dziadka Tutanchamona
Ogłoszono odkrycie największego starożytnego miasta, jakie kiedykolwiek odnaleziono w Egipcie.
Najważniejsze odkrycie
Około 3400 lat temu faraon Amenhotep III rządził miastem w pobliżu Luksoru, naprzeciwko Doliny Królów. Z czasem zostało ono pogrzebane pod piaskami pustyni Egiptu. Teraz zostało odkryte na nowo.
Egiptolodzy opisują je jako najważniejsze odkrycie archeologiczne w Egipcie od czasu znalezienia grobowca Tutanchamona, wnuka Amenhotepa III, w 1922 roku. Oferuje wgląd w życie zwykłych ludzi epoki, nie tylko elit.
Zaginione Złote Miasto
Miasto nazywane jest Zaginionym Złotym Miastem. Znaleziono w nim zdumiewającą ilość artefaktów. Wysokie na 3 metry ściany z cegły błotnej stoją nadal, a pokoje wypełnione są przedmiotami codziennego użytku.
Wiele przedmiotów nosi znak Amenhotepa III. Okoliczności porzucenia miasta pozostają jednak zagadką. Zidentyfikowano wiele miejsc, w tym przestrzeń administracyjną, piekarnię, kuchnię i dzielnicę mieszkalną.
Życie w starożytnym Egipcie
Egiptolodzy opisują miasto jako „największą osadę administracyjno-przemysłową epoki imperium egipskiego na zachodnim brzegu Luksoru”. Do wykonania dekoracji świątyń i grobowców wykorzystano liczne formy odlewnicze.
Naczynie zawierające około 10 kilogramów gotowanego mięsa opatrzone są datą i świętem, na które zostało przygotowane. Obszar administracyjny ma tylko jedno wejście, które najprawdopodobniej było pewnego rodzaju zabezpieczeniem.
Miasto częściowo jest ogrodzone murami w kształcie fali. Chociaż rzadkie w starożytnym Egipcie, przykłady tego stylu budowania pochodzą głównie z XVIII dynastii. Taka forma zapewnia większą wytrzymałość niż proste ściany.
Odkrycie Zaginionego Miasta nie tylko pozwoli nam rzucić okiem na życie starożytnych Egipcjan w czasach, gdy Imperium było najbogatsze, ale pomoże nam rzucić światło na jedną z największych tajemnic historii: dlaczego Echnaton i Nefertiti zdecydowali się na przeprowadzkę do Amarna. – powiedziała profesor Betsy Brian z John Hopkins University