×

Zaskakujące odkrycie na Zamku w Malborku. Oryginalne mury przebiegały inaczej niż zakładano.

Zamek w Malborku jest wyjątkową konstrukcją i od setek lat dbano, aby nie popadła ona w ruinę. Pomimo wiekowości budowli, wciąż potrafi zaskoczyć archeologów.


Odkrycie w trakcie rewitalizacji

W trakcie prac archeologicznych w rejonie Międzymurzu Zachodnim doszło do zaskakującego odkrycia — archeolodzy znaleźli fragmenty średniowiecznego muru. Prace trwają tam od połowy czerwca, a włodarze terenów zamkowych planują rewitalizację Przedzamcza. Obecne mury Malborka są rekonstrukcją, która powstała w XX wieku i była wzorowana na historycznych opisach oraz planach zamku.

Archeolodzy odkopali całe znalezisko tzn. na pełnej wysokości, łącznie ze stopą fundamentu. Trafili do gruntu, który zastali Krzyżacy w momencie osiedlania się na tych terenach. Teraz okazuje się, że błędnie poprowadzono obecne mury, które miały otaczać twierdzę, tak jak zaplanowano to w Średniowieczu. Jak komentuje doktor Bogusz Wasik z działu konserwacji zamku:

Wiadomo było, że w tym miejscu była zabudowa XVIII-, XIX-wieczna, z początku XX wieku. Stały tutaj po prostu nieduże domy mieszkalne. Jednak odkryliśmy też na tym odcinku fragment muru, co świadczy o tym, że obecna rekonstrukcja nie została zbudowana na miejscu średniowiecznego muru zamku. Nikt z nas nie spodziewał się tego, że będziemy korygować plan zamku, jeśli chodzi o ten mur obronny.

Błędnie wytyczono mury w trakcie rekonstrukcji

Odkopany fragment muru pochodzi prawdopodobnie z połowy XIV wieku. Historyków zaskakuje również sposób jego powstania, albowiem jest on wyjątkowy, jeśli chodzi o sposób budowy w przypadku siedzib zakonu. Struktura jest popękana i przechylona w stronę rzeki, co tłumaczy, dlaczego została częściowo rozebrana prawdopodobnie w XIX wieku. Potwierdzono także, że zostanie ona elementem ekspozycyjnym na terenie zamku.

Dodatkowo dzięki badaniom przekroju gruntu udało się ustalić, że na zamku doszło do dwóch poważnych pożarów, które trawiły Malbork oraz sam zamek. Zamek rekonstruowano w latach 1817–1842 i 1882–1944. Po II wojnie światowej rozpoczęto kolejne naprawy w 1947 roku, dwa lata później wpisano obiekt do rejestru zabytków. Uznano go także za  pomnik historii w 1994 roku, a w 1997 wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.


Mateusz Zelek

Fan zoologii, paleontologii oraz technologii. W wolnych chwilach zapalony gracz gier wideo, ale nie pogardzi też dobrą książką.

Może Cię zainteresować